EUROPEANEN OVER AMERIKANEN

Europeanen hebben veel kritiek op de Verenigde Staten, en het lijkt er op dat men in Europa tegenwoordig niets goeds over ons zeggen kan.


Ietwat begrijpelijk, maar zeer zeker ook onjuist. Europeanen hebben immers altijd kritiek over de VS, veelal misplaatst, vaak volslagen idioot.
De doorsnee Europeaan weet in feite niets of nauwelijks iets over de VS en over Amerikanen, en spuwt louter gal.
Het zou beter zijn als Europeanen zwegen - de doorsnee Euro-stommeling struikelt teveel over zijn eigen onredelijke opvattingen om ook maar iets bij te kunnen dragen.

[Er zijn natuurlijk uitzonderingen - ik denk hier vooral aan een pijprokende (EMP) filoloog in Zwitserland, en een voormalige student (rechten) aan de Universiteit van Ghent - maar voor de rest..........]


Van Amerikanen duld ik zeker kritiek over ons en ons land. Dat is intramuurs, zogezegd. Een gesprek tussen gelijken.
Maar van een Europeaan? Iemand die het louter als azijnzeikerij doet?
Wier kritiek gebaseerd is op het overweldigend overeen zijn met andere Europeanen en hun vooroordelen en algemene onwetendheid over ons? Iemand die een sociale en culturele motivatie heeft om Amerika af te kraken?

Die gifspuw tendence kan me gestolen worden.

Mijn tolerantie van Europeesche zelfingenomenheid en verwaandheid was al op een minpunt toen ik terug naar de VS kwam - jaren lang gezeur dat Amerika een klote land, en Amerikanen een klote volk waren, en de absolute ontkenning van eigen wandaden in de voormalige Koloniale gewesten (of 'slands falingen tijdens de bezetting)....
Tsja, zo iets kan beslist een averrechts effect hebben op de plaatselijke vertegenwoordiger van Amerikaans Imperialisme, begrijpte gij wel, en om dan ook elken dag voor minderwaardig, onwetend, en onbeschaafd aangezien te worden door 't merendeel van klasgenoten en kenniskring (of uitzonderlijk, als een zeldzame uitzondering op precies die algemeen bekende eigenschappen) - ach, neem het mij niet kwalijk, maar als ze allen krepeerden zou het mij niet eens vreugde kunnen geven, zo weinig betekenen die lui voor mij nu.

Dat die zelfde hatelijkheid nu weer hoogtij geniet in Europa devalueert het merendeel van de Europeesche kritiek op Amerika - zo ge alleen venijn spuugt kunt ge beter zwijgen, als gij allen in koor toetert is het niet anders dan logisch dat wij ulieden niet horen willen en niet serieus kunnen nemen. De konstante herhaling dat wij analfabeten, moordenaars, misdadigers, godsdientsgekken, en dergelijks zijn, encourageren ons niet naar u te luisteren, in tegendeel het blijft een chotspe waarop de enige bevredigende reactie de spreker met een honkbal knuppel toetakelen blijft (goh, typische stom Amerikaans, altijd denken met geweld iets te kunnen oplossen).

Men kan hier zeker stommelingen vinden, dat ontken ik niet - maar om te zeggen dat men zulke stomheden nergens anders vind is niet anders dan een bigote rot-opmerking, en getuigt van een disconnect met de algemene Europeesche maatschappij, waar ook analfabeten, moordenaars, misdadigers, godsdientsgekken, en dergelijken rondzwalken.

Uw recente geschiedenis is het overduidelijke bewijs daarvan.